Gedicht: Die Musik (2007)
Wie wir selbst, so spielt sie um uns umher Zeigt es dar, fühlen wir uns leicht, fühlen wir uns schwer Verstärkt das was in uns innewohnt Weckt das Gefühl, das verstummt bei all dem Lärm Berieselt den Verstand bei aller Vernunft Weckt die Träne, die sonst versteckt, und die Freude, die unsere Wunden leckt Oft ist sie das, was keiner vermag Manchmal Nacht, manchmal Tag Sie ist das Gefühl in klarster Form Vielseitig und einzigartig entgeht jeder Norm Mal beruhigend, aggressiv, manchmal herrlich depressiv Mal verlogen wie wir selber, manchmal ehrlich dahin gestellt Möge sie ewig weiter leben und uns das geben, was wir sind Esperanto Kiel ni mem, ĝi ludas ĉirkaŭ ni Montrante ĝin, ĉu ni sentas nin malpezaj, ĉu ni sentas nin pezaj Plifortigas tion, kio estas en ni Vekas la senton, kiu estas silentigita de la tuta bruo Aspergas la menson per ĉia racio Vekas la larmon, kiu alie kaŝas kaj la ĝojon, kiu lekas niajn vundojn Estas ofte tio, kion neniu povas fari Foje nokto, foje tage Ĝi estas la se
