Der Mond und die Sonne - Songtext - | Eintagsfliege82 (Mayfly82) und Ajo (2016)

 

Hey schöne Frau, hey schöne Frau,

wir wissen es beide, doch genau.

Es ist aus, schöne Frau.

Schöne Frau, schöne Frau,

denn wir wurden verflucht,

wie die Sonne und der Mond.

Wie die Sonne und der Mond

und dazwischen funkeln Sterne,

dazwischen funkeln Sterne.

Der Mond und die Sonne

hatten sich zu gerne.

Aber ganz so wie bei den beiden,

ist es bei uns nicht.

Aber ganz so wie bei den beiden,

ist es bei uns nicht.

Denn wir seh’n uns nicht.

Denn wir seh’n uns nicht.

Nicht zur Sonnenfinsternis.

Oder zur Mondfinsternis.

Ganz wie bei dem Mond und der Sonne.

Ist es bei uns nicht.

Weißt du noch,

damals hab ich dir gezeigt,

wie der kleine Wagen aussieht.

Weißt du noch,

damals hab ich dir gezeigt,

wie der große Wagen aussieht.

Am Firmament, am Firmament,

und die Milliarde von Sterne,

die sind immer noch da.

Der Mond, die Sonne, jaja.

Nur wir beide, nicht mehr da.

Nicht mehr zusammen,

Jahr für Jahr.

Wie die Sonne und der Mond.

Hatten wir uns zu gerne,

und den Weg leuchten uns

einsam wohl die Sterne.

Wie der Mond und die Sonne zu gerne.

Was soll ich sagen,

ich habs kapiert,

du kommst nie wieder zu mir.

Halt nicht ganz,

wie die Sonne und der Mond.

Aber es fühlt sich manchmal wirklich an,

als wurd auch ich verflucht.

Wie die Sonne den Mond hatte,

hab ich dich viel zu gerne.

Nun schau rauf, schau rauf

in die Sterne.

Dort kannst du mich seh’n!

Hand in Hand,

du stolz neben mir,

weil ich dir gehör.

Schau rein, in die Vergangenheit.

Schau rein, in die Vergangenheit.

Wie die Sonne und der Mond,

hatten wir uns zu gerne.

Du weißt nicht mehr, wer ich bin.

Ich zeig dir gern die Sterne.

Wie die Sonne und der Mond,

hatten wir uns zu gerne.

Und ich zeige dir, wenn du magst,

auch morgen noch die Sterne.

Denn sie sind immer noch da.

Nicht vergänglich, so wie wir.

Sie überleben, Jahr für Jahr.

Sie sind so anders als das, was auf Erden passiert.

Strahlen, funkeln immer wunderschön, ungeniert

am Himmel und geben mir das Gefühl,

als gäbs wenigstens irgendetwas,

dass ewig existiert.

Es spendet Sicherheit,

schaut man sie nur oft an.

Auch wenn es etwas zu viel,

zu dick aufgetragen sein mag,

es war wirklich so.

Schaut ich dir in die Augen,

sah ich die Sterne.

Viel zu gerne,

Sie spenden Sicherheit,

die Sterne,

Mond und Sonne hatten sich gerne.

Mond und Sonne hatten sich gerne.

Esperanto:

Hej bela virino, hej bela virino,

ni ambaŭ scias ĝin, sed ĝuste.

Finiĝis, bela virino.

bela virino, bela virino,

ĉar ni estis malbenitaj

kiel la suno kaj la luno.

Kiel la suno kaj la luno

kaj steloj briletas intere

steloj briletas intere.

La luno kaj la suno

tro ŝatis unu la alian.

Sed same kiel la du

ĝi ne estas ĉe ni.

Sed same kiel la du

ĝi ne estas ĉe ni.

Ĉar ni ne vidas unu la alian.

Ĉar ni ne vidas unu la alian.

Ne por la eklipso.

Aŭ la luna eklipso.

Same kiel la luno kaj la suno.

Ĝi ne estas ĉe ni.

Vi scias kio,

tiam mi montris al vi

kia aspektas la aŭtomobilo.

Vi scias kio,

tiam mi montris al vi

kiel aspektas la granda aŭto.

En la firmamento, en la firmamento

kaj la miliardo da steloj

ili ankoraŭ estas tie.

La luno, la suno, jes jes.

Nur ni du, for.

Ne plu kune,

Jaro post jaro.

Kiel la suno kaj la luno.

Ĉu ni tro ŝatis unu la alian

kaj lumigu al ni la vojon

la steloj estas solecaj.

Kiel la luno kaj la suno tro ĝoje.

Kion mi povas diri,

mi ricevis ĝin

vi neniam plu venos al mi

ne ĉesu tute

kiel la suno kaj la luno.

Sed foje ĝi sentas reala

kvazaŭ mi ankaŭ estis malbenita.

Kiel la suno havis la lunon

Mi tro ŝatas vin

Nun rigardu supren, rigardu supren

en la stelojn.

Vi povas vidi min tie!

Man en mano,

vi fieras apud mi

ĉar mi estas via

Rigardu en la pasintecon.

Rigardu en la pasintecon.

kiel la suno kaj la luno,

ni tro ŝatis unu la alian.

Vi ne plu scias, kiu mi estas.

Mi ŝatus montri al vi la stelojn.

kiel la suno kaj la luno,

ni tro ŝatis unu la alian.

Kaj mi montros al vi, se vi volas

la steloj morgaŭ.

Ĉar ili ankoraŭ estas tie.

Ne efemera kiel ni.

Ili pluvivas, jaron post jaro.

Ili estas tiel malsamaj ol kio okazas sur la tero.

Brilu, ĉiam brilu bele, senhonte

en la ĉielo kaj sentigi min

kvazaŭ estus almenaŭ io

tio ekzistas eterne.

Ĝi donas sekurecon

nur rigardu ilin ofte.

Eĉ se ĝi estas iom tro

povas esti tro dika

vere estis tiel.

Mi rigardas vin en la okulojn

Mi vidis la stelojn

multe tro volonte

Ili provizas sekurecon

la steloj,

La luno kaj la suno ŝatis unu la alian.

La luno kaj la suno ŝatis unu la alian.